همرقص دود بود ،‌
 وقتی میان  حلقه بازو، گرفتمش .
من نیز شعله وار
 همراه با ترانه ی : « دانوب » پر شکوه ،
 سوی دیار عشق و هوس می شتافتم .

اینک گریخته است .
 اینک منم چو دود
 او نیز شعله وار :
در بوته های  خشک نیازم ، نشسته است .

 تهران . خرداد ماه 1334