همرقص دود بود ، وقتی میان حلقه بازو، گرفتمش .من نیز شعله وار همراه با ترانه ی : « دانوب » پر شکوه ، سوی دیار عشق و هوس می شتافتم .
اینک گریخته است . اینک منم چو دود او نیز شعله وار :در بوته های خشک نیازم ، نشسته است .
تهران . خرداد ماه 1334