لغزنده چون اثیر .
رخشنده چون شهاب .
رقصنده چون فریب .
 گیرنده چون شراب .

پوینده چون امید .
 گوینده چون نگاه ،
 پاینده چون خیال .
 سوزنده چون گناه .

فرخنده چون شباب .
 دل زنده چون بهار ...
اینست  آنچه من ،
 خوانم به نام : « یار »

تهران . بهمن ماه 1332