لغزنده چون اثیر .رخشنده چون شهاب .رقصنده چون فریب . گیرنده چون شراب .
پوینده چون امید . گوینده چون نگاه ، پاینده چون خیال . سوزنده چون گناه .
فرخنده چون شباب . دل زنده چون بهار ...اینست آنچه من ، خوانم به نام : « یار »
تهران . بهمن ماه 1332